عرفاتیان

عرفاتیان عالم خبر از سپیده دارم  - گل شبنمی پی گل زسرشک دیده دارم

به طلوع محشر حق ز جمال دلبر حق  - مه پرتو افکنی در افق سپیده دارم

پی جلوه خدایی، پی یار کربلایی  - ز فضای خودستایی، دل و جان رمیده دارم

برود دلم اسیری، پی مرکب امیری  - که به شوق او وجودی به جنون رسیده دارم

پی خیمه نگارم پی یار گلعزارم  - شده ام کبوتر غم دل پرکشیده دارم

ز ستارگان کویش ز فدائیان رویش  - چه کنم کند حسابم سر آن جریده دارم

ز حیات جاودانه ز بهار عاشقانه  -   سخن از نسیم عشقی که به دل وزیده دارم

ز چفیه های پرخون ز بسیجیان مجنون  - سخن از کبوتران ز قفس رهیده دارم

تب معرفت ندارم سر عافیت ندارم   - به جهاد انتظار علوی عقیده دارم

نه ز دلبر دل آرا که ز جاهلان دنیا   - ز معاندان غافل گله یا عدیده دارم

عرفات سینه خون شد حرم از حرم برون شد  - عرفات بی ولایت غم این پدیده دارم

عرفات، سینه ی من، حرم و مدینه ی من  - طلب ظهورت ای جان ز گل شهیده دارم

وقتی برآیی

وقتى به‏سان خورشید از گوشه‏اى بر آیى

روشن شود جهانى وقتى که تو بیایى

ماندم در انتظارت، اى کوکب هدایت

بنما جمال خود را اى آیت خدایى

اى آفتاب هستى! اى شور عشق و مستى!

بازآ بخوان کلامى زآن معجز الهى

اى دیده‏ها به راهت! اى قائم هدایت!

تا کى کنم حکایت شرح غم جدایى

گر من تو را نبینم، روییدنم نباشد

بنما جمال خود را اى مظهر رهایى!

پیش رخ چو ماهت خورشید سجده آرد

اى آیت الهى! اى پرتو خدایى!

لب تشنگان نوریم هر لحظه ما، نگارا

برهان ز ما عطش را اى قائم رهایى

جمعه ی موعود

 دست تو باز می کند ،پنجره های بسته را

هم تو سلام می کنی ، رهگذران خسته را

دوباره پاک کردم و ، به روی رف گذاشتم

آینه قدیمی غبار غم شکسته را

پنجره بی قرار تو ، کوچه در انتظار تو

تا که کند نثار تو ، لاله ی دسته دسته را

شب به سحر رسانده ام ، دیده به ره نشانده ام

گوش به زنگ مانده ام ، جمعه ی عهد بسته ام

این دل صاف کم کمک ، شده ست سطحی از ترک

 آه شکسته تر مخواه آینه ی شکسته را

جان جهان

جان جهان¹

بتو دل بستم و غیر تو کسی نیست مرا

جز تو ای جان جهان دادرسی نیست مرا

عاشق روی توام ای گل بی مثل و مثال  

 بخدا غیر تو هرگز هوسی نیست مرا

با تو هستم ز تو هرگز نشدم دور، ولی    

  چه توان کرد که بانگ جرسی نیست مرا

پرده از روی بینداز بجان تو قسم        

 غیر دیدار رُخت ملتمسی نیست مرا

گر نباشی برم ای پردگی هر جایی  

   ارزش قُدس چئ بال مگسی نیست مرا

مده از جنت و از حور و قصورم خبری

جز رخ دوست نظر سوی کسی نیست مرا

اباصالح

ابا صالح دلــــم سامان نـــدارد                               

مگر هجر تــو را پایـــان نـــدارد

ابا صالـــح بیـــا دردم دوا کــن                               

 مرا از دیدنـــت حاجــت روا کن

ابا صالح مـــرا با روسیــــاهی                                

به خود راهم بده با یک نگاهی

ابا صالح فقیــــرم من فقیـــرم                              

 بده دستی که دامانت بگیـــرم

ابا صالح تو خوبی مـن بدم بــد                              

 مرا از درگهــــت ردم مکــن رد

اباصالح چه خوش زیبنده باشد                              

کـه تو لعل لبت پر خنـده باشد

ابا صالح عزیـــــز آل یاسیـــــن                              

 بیا درجمع ما یک لحظه بنشین